Evet bu şehirde okumadım, Aydın Lisesi mezunu değilim, Ama 40 yıldır Aydındayım. Bu şehirde yaşıyorum…   Bu şehirde; evlendim, Bu şehirde; çocuklarım oldu, Bu şehirde; işim oldu, Bu şehirde; vergi rekortmeni oldum, Bu şehirde; işimi kaybettim, Bu şehirde; eşimi kaybettim…   Bu şehirde zaferler yaşadım, Bu şehirde yenilgiler gördüm, Bilerek kimseye kötülük yapmadım, Bu şehirde çok dostum oldu, Az düşmanım oldu…   Bu şehirde; çok iş gördüm, Bu şehirde; çok insanın hayatına dokundum…   Ve nihayetinde; Bu şehirde saldırıya uğradım…   O günden bu yana Yakın arkadaşlarım beni yalnız bırakmamaya çalışıyor, Ve bana kızıyorlar. Paldımsız, tedbirsiz hala Hoydur hoydur geziyorsun diyorlar…   Korkmuyor musun diyorlar; Korkuyorum! Vallahi çok korkuyorum. Evim ıssız bir yerde, Tekrar saldırırlar diye korkuyorum…   Korku insana mahsus; Ve ben korkuyorum…   Tamam da ne yapayım? Korkuya teslim mi olayım? İşte bende o yok. Korkuya teslim olmak yok!     Bildiklerimizi konuşacağız, Bildiklerimizi anlatacağız, Hukuki her önlemimizi alacağız…   Ama bir avantajımız var 3 zavallı yüreksiz genci; babaları yaşında olan, Benim üzerime kimlerin saldırttığını, Hangi rant hesapları için gözdağı verilmek istendiğini, Özellikle saldırganlardan birinin; 2024 seçimlerinde Kimlerle birlikte dolaştığını, Tabii ki biliyorum…   Neticede cıvata değiliz, Her şeyin farkındayız, Ve farkında olduğumuz her şeyi İlgili mercilerle paylaşıyoruz!   Neticeye bakacaaazz… Korkuya yenilmeyeceğiz… İyiler kazanıncaya kadar, Kötüler kaybedinceye kadar, Bu şehri korkuya teslim etmeyeceğiz, Organize suça, mafyaya, Ucuz siyasete, liyakatsizliğe, Hırsızlığa teslim etmeyeceğiz!   Sosyal medya cambazlarıyla, Arslan gibi evlatlarımıza gay muamalesi çeken, Alçak fake (sahte) hesaplarla; Bedeli ne olursa olsun; Mücadeleye devam! Çünkü bıçak kemikte, Bıçak kemikte! Ve asla yalnız değilim, Bu yolda çok kalabalığız çok… Ve her geçen gün çoğalıyoruz, Çok oluyoruz çok!   Sadece kimler eksildi biliyor musunuz? Korkudan, bir geçmiş olsun mesajını atamayan, “Hak etmişti zaten” diyen, Paçalı güvercinler!     Bu… Bu kadar… Vallahi eksilen bu kadar! Hepsi bu…   ***   CHP İL Başkanlığı Dostluk ve dayanışma yemeğinde; Coşku vardı… Heyecan vardı… Ve garip bir dip dalga vardı. Kim kimle salona girmiş, Kim kimle omuz omuza, Kim kimle karşı karşıya, Onlara girmeyeceğim şimdilik…   Ama en önemli tespitim şudur; İlçelerden özellikle Eski partili katılım çoktu…   Özellikle 3 milletvekiline İnanılmaz bir sevgi saygı Tezahürü vardı!   Bülent Tezcan ve Süleyman Bülbül, Bu ilgiden dolayı salondan 1 saatte çıkamadı.   Eskiden anons verildiğinde, Salonu yıkanlar Cılız alkışlarla karşılandılar ve Uğurlandılar…   Tespitim şudur; Partide saygının yörüngesi değiştikçe, Sevginin de yörüngesi değişmektedir.   Bu partinin tarihi; Örgütünü yok sayanların, Arkasına teneke bağlayarak, Gönderildiğinin örnekleriyle doludur…   Parti birliği bütünlüğü için, Dilerim ki; İktidara yürürken, Kimse tenekeyle gönderilmez!   Ama sıkı bir deyiştir bu; Kimse yaşattığını yaşamadan ölmezmiş! Sevgiyle kalın…